U Bosanskom narodnom pozorištu Zenica organizovana je tribina iz tri dijela, koja je za cilj imala promovisanje Zenice i svih vrijednosti ovog grada, kao i arhitekture.
Na tribini je upriličena promocija epizode iz dokumentarnog serijala koji se emitovao na HRT-u “Betonski spavači” posvečena Zenici, pod nazivom “Grad radnika i arhitekata” a koju je realizovala produkcijska kuća Hulahop, koja je ujedno i dobitnik nagrade Grada Zenice za afirmaciju Zenice u svijetu.
Pored projekcije epizode, u BNP Zenica održana je i promocija reprinta monografije “Arhitektura Bosne i put u savremeno” autora Dušana Grabijana i Juraja Neidhardta, čije je prvo izdanje objavljeno 1957. godine, te javna diskusija na temu “Identitet grada” gdje je posebno govora bilo o modernom urbanom razvoju Zenice i arhitekturi samog grada.
Gost na ovom događaju bio je Slobodan Jovandić, arhitekta koji je u Zenici projektovao neka od najupečatljivijih zdanja našeg grada.
Iako već u poznim godinama, Jovandić je izdvojio vrijeme da bude gost ovog veoma značajnog događaja za promociju historije i arhitekture Zenice, čiji je dio bio i on.
Slobodan Jovandić je najpoznatiji po tome što je u Zenici projektovao Hotel Internacional, te čuvenu Lamelu.
Hotel Internacional bio je jedan od najpoznatijih zeničkih hotela, te je jedan od regionalno poznatih simbola Zenice.
Napravljen je za potrebe Željezare i Rudnika mrkog uglja Zenica, a prilikom svog otvaranjao imao je B kategoriju hotela što ga je svrstavalo u najbolji hotel centralne Bosne. Krajem 1977. godine kada je pušten rad, slično vrijeme kada je otvoren i hotel Rudar, Internacional je imao klime, saune i brojne druge sadržaje kojima se mogao pohvaliti. Na svakom spratu bile su smještene konferencijske sale, a ono s čime će se svi Zeničani složiti, i danas ima najljepši restoran smješten na vrhu hotela.
Također, Jovandić je projektovao u to doba najveću stambenu zgradu u cijeloj Jugoslaviji, čuvenu “Lamelu”.
Izgradnja zeničke Lamele počela je 1971. godine po projektu sarajevskog biroa “Plan” na čelu sa Slobodanom Jovandićem. Zamišljena je kao projekt šest zgrada, međusobno povezanih u jednu cjelinu.
Kako se navodi u knjizi “Zenički leksikon” autora Mirsada Đulbića, prvobitnim projektom predviđeno je da najviša lamela ima 30 spratova, ali se iz više razloga odustalo od te ideje, pa je visina smanjena na 25 spratova.
“Izvođač radova je bila “Izgradnja” Zenica, koja je sa pripremnim radovima, koji su podrazumijevali rušenje starih zgrada, počela krajem 1971. godine. Ti poslovi su trajali dosta dugo jer je bilo neophodno obezbijediti 70 stanova za stanare porušenih zgrada, ali je “Lamela” već sredinom 1974. godine poprimila jasne konture”, navodi se u ovoj knjizi.
Zgrada je završena 1976. godine, a posljednjih skoro pa pet decenija predstavlja simbol grada Zenice.
